Het antwoord op die vraag is nog niet zo eenduidig.
Mind mapping is een van mijn favoriete onderwerpen, maar sinds ik zoveel tijd onderweg ben, of achter m’n computer zit, doe ik het niet zo vaak als ik zou willen. Ik ga er wel telkens naar terug als ik orde in de waterval aan gedachten en ideetjes wil brengen, of als ik brainstorm over nieuwe ideeën. Zat ik nog maar op school toen ik veel tijd had om nauwkeurig mijn gedachten en samenvattingen in mindmaps kon vastleggen. Het was de slimste manier om de spiekbriefjes te ontwerpen waarmee ik toetsen en tentamen haalde. Ik gebruikte kleur, heel veel kleur en maakte ze sprekend door afbeeldingen te gebruiken die duizend woorden konden vervangen.
In feite stelde ik op die manier het echte leren uit. Wat me echt heeft verbaasd, was dat ik zonder echt te studeren, meer leerde dan ik met lezen en aantekeningen maken ooit had bereikt. Kleurrijke plaatjes maken en die gebruiken als ik werd overhoord door vrienden en familie, bleek de ideale manier te zijn om dingen te onthouden. Dus terwijl ik gewoon leuk aan het tekenen was, ging mn kennis met sprongen vooruit. Als je zelf iets hebt gemaakt, speciaal voor jouw eigen doel, maakt het leuk om er af en toe bewonderend naar te kijken. Op die manier was tekenen een manier van notities maken die me fluitend door de hele middelbare school heeft gebracht.
Het concept van Mind mapping wordt breed gedragen door mensen met een creatieve geest (rechtsdenkers). Deze mensen zijn vaak heel creatief, maar worden ook snel afgeleid. Daarom kunnen ze vaak het tempo in een botte structuur niet aan. Onderwijzers noemen rechtsdenkende leerlingen vaak dyslectisch, en daarom niet geschikt om te gaan studeren. Dit is een van de grootste misverstanden in ons onderwijssysteem. Het wordt een gebrek genoemd omdat we gewend zijn onze linker hersenhelft te gebruiken voor leren, rekenen en taal. Op veel scholen wordt er niet veel aandacht besteed aan creatieve kinderen.
Er is nog een derde heel handig menstype. Zij gebruiken beide hersenhelften in gelijke mate, maar meestal zijn ze wel wat sterker aan de een of aan de andere kant. De meeste geniale mensen doen dat. Sommigen, zoals Leonardo DaVinci, leunen meer naar de rechterkant. Anderen, zoals Albert Einstein, zijn ietsje sterker aan de linkerkant. Als je hun notities ziet, merk je onmiddellijk het stijlverschil.
Leonardo’s Notities
Einsteins Notities
Als je gaat mindmappen, neem dan de vrijheid om het te doen op de manier die jou zelf het beste ligt. Het maakt niet uit of je fouten maakt en dat het niet allemaal netjes en opgeruimd lijkt, Deze notities zijn voor jezelf, andere mensen hoeven ze niet te lezen of te begrijpen. Zelfs de meest bizarre mindmap kan voor jou vol staan met nuttige informatie, alleen al omdat je hem zelf hebt getekend. Leonardo maakte zich niet druk over het feit dat hij in het spiegelbeeld schreef dat alleen hijzelf kon begrijpen. Maak je dus geen zorgen.
Omdat we niet meer in Leonardo’s tijden leven, zijn er fijne digitale mindmap hulpmiddelen bijgekomen. Op die manier wordt alles wat je hebt gemaakt doorzoekbaar en valt te filteren op de wezenlijke onderdelen. Ik heb ze digitaal altijd bij me, en dat is bijzonder praktisch.
Mind mapping is heel krachtig. Als je student bent en je moet binnen 4 a 5 jaar afstuderen, maar ook nog een echt studentenleven wilt leven, is het een van de weinige kansen die je hebt. Je houdt veel tijd over, vooral vlak voor een tentamen. Handig studeren levert je zesjes op, zeker als je de aantekeningen van anderen gebruikt.
Slim studeren, door zelf (digitale) mindmaps te maken in een fractie van de tijd, haalt je echte talent snel naar boven. En dat ga je benutten in je verdere carriere.